با افزایش تنشها و برگزاری مانورهای سالـانه گسترده امریکا و کوریای جنوبی که کوریای شمالی آن را به عنوان تمرین نهایی برای حمله تلقی میکند، پیونگیانگ هشدار میدهد که به هرگونه تعرض به قلمرویش با اقدامـ تلـافیجویانه بیرحمی از جمله حمله به سئول و خاک امریکا واکنش نشان خواهد داد.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی مینویسد: ("اول ارتش" شعار ملی کوریای شمالی است که نسبت به تهدیدها علیه رژیمـ حاکمش بسیار هشیار و محتاط و از نظر فنی همچنان با واشنگتن و سئول در جنگ است. ارتش کوریای شمالی چهارمین ارتش بزرگ جهان است که به تسلیحات اتمی مسلح است و به شدت به خود میبالد. ارتش کوریای شمالی همواره به عنوان بزرگترین چالش برای وضعیت امنیتی در شرق آسیا محسوب شده است؛ تصویری که کوریای شمالی عاشق پروبال دادن به آن است و آن را در رژه نظامی مفصل اکتبر سال گذشته میلـادی به نمایش گذاشت.
مانورهای نظامی مشترک کوریای جنوبی-امریکا روز هفت مارچ (17 حوت) آغاز شده و بیش از یک ماه ادامه دارند. همیشه هنگامی که این مانورها آغاز میشوند، تنشها بالـا میگیرند.
پیونگیانگ منابع مالی هنگفتی را برای ساخت زرادخانههای اتمی و موشکی و حفظ نیروهای غیراتمیاش هزینه کرده است. حدود پنج درصد از جمعیت 24 میلیون نفری این کشور در سمتهای نظامی و 25 تا 30 درصد دیگر در یگانهای شبهنظامی یا یگانهای ذخیره که آماده بسیج شدن هستند، مشغول فعالیتند.
اما ارتش کیمـ جونگ اون، رهبر کوریای شمالی چقدر قوی و قدرتمند است؟
بر اساس مشاهدات خبرنگاران و عکاسان خبرگزاری آسوشیتدپرس که در کوریای شمالی حضور دارند و تازه ترین گزارش دفتر وزارت دفاع کنگره امریکا، مشخصات ارتش کوریای شمالی به شرح ذیل است:
روی زمین
بر اساس ارقامـ، ارتش کوریای شمالی بر روی زمین 950 هزار نیرو، 4200 تانک، 2200 خودروی زرهی، 8600 قطعه توپخانهای و 5500 راکت انداز چندمنظوره دارد. اما پشت این اعداد و ارقامـ، کوریای شمالی همیشه برگ برندهای در اختیار داشته و دارد. اگرچه تهدید پیونگیانگ برای انجامـ یک حمله اتمی به امریکا دور از واقعیت و فراتر از تواناییهای آن است اما تبدیل کردن سئول، پایتخت کوریای جنوبی به دریایی از آتش دور از واقعیت نیست.
نیروهای زمینی ارتش خلق کوریایی از هر نظر بزرگترین بخش از ارتش را تشکیل میدهند. 70 درصد از آنها در خط مقدمـ منطقه غیرنظامی شده در مرز کوریای جنوبی قرار دارند تا در زمان احتمال رویارویی فورا بسیج شوند. آنها به خوبی در چندین هزار تاسیسات زیرزمینی مستحکمـ مستقر شده و سنگر میگیرند.
سلـاحهای آنها اغلب تجهیزات موروثی هستند که براساس طراحیهای دهه 1950 میلـادی روسیه و چین ساخته شدهاند. اما آنها در سالهای اخیر از تانکها، توپخانهها و تسلیحات پیاده نظامـ جدید پرده برداری کردهاند.
در رژه اکتبر سال گذشته میلـادی ارتش خلق کوریا یک موشک انداز چند منظوره 240 میلی متری جدید با هشت لوله بر روی یک شاسی چرخ دار را به نمایش گذاشت. اخیرا نیز رسانههای دولتی، کیمـ جونگ اون را در حالی که داشت یک سلـاح ضد تانک دوربرد و جدید را نظاره میکرد نشان دادند.
در گزارش اخیر امریکا آمده است: علی رغمـ کمبود منابع و تجهیزات قدیمی، ارتش بزرگ و خط مقدمـ کوریای شمالی میتواند بدون هشدار یا با یک هشدار کوچک به کوریای جنوبی حمله کند. ارتش کوریای شمالی این توانایی را دارد تا خسارتهای قابل توجهی را به کوریای جنوبی به ویژه در منطقهای بین منطقه غیرنظامی شده تا سئول وارد کند.
در دریا
براساس ارقامـ، کوریای شمالی 60 هزار دریانورد، 430 کشتی جنگی گشت زنی، 260 شناور آبی خاکی، 20 ناو جنگی مین گذار، حدود 70 زیردریایی و 40 کشتی پشتیبان دارد.
اما پشت این اعداد و ارقامـ، نیروی دریایی کوریای شمالی به ناوگانهای شرقی و غربی با حدود 12 پایگاه اصلی تقسیمـ شده و کوچکترین بخش ارتش کوریای شمالی محسوب میشود. اما نیروی دریایی این کشور تواناییهای ویژهای از جمله هواناو برای شناورهای آبی خاکی و یکی از بزرگترین نیروهای زیردریایی در کل جهان را دارد. حدود 70 زیردریایی جنگی، ساحلی یا کوچک، دفاع ساحلی و عملیاتهای ویژه احتمالی را به شدت تقویت میکنند.
کوریای شمالی نیروی دریایی که بتواند در سراسر آبهای اقیانوسهای آزاد عملیات انجامـ دهد، در اختیار ندارد و به شدت به یک ناوگان بزرگ اما قدیمی از کشتیهای کوچک گشتزنی ساحلی تکیه کرده است. اما کوریای شمالی برخی از کشتیهای سطحیاش را ارتقاء داده و تلـاشهایش را برای ساخت زیردریاییهایی که بتوانند یک موشک بالستیک را پرتاب کنند، به نمایش گذاشته است.
در هوا
براساس ارقامـ، نیروی هوایی کوریای شمالی 110 هزار نیرو، بیش از 800 فروند هواپیمای جنگی، 300 هلی کوپتر و بیش از 300 هواپیمای ترابری دارد.
اما واقعیت پشت این اعداد و ارقامـ این است که کوریای شمالی دهههاست که هیچ جنگنده جدیدی خریداری نکرده است. بهترین جنگندههای کوریای شمالی میگهای 29 دهه 1980 میلـادی خریداری شده از جماهیر شوروی، میگ 23 و سوخوی 25 هستند. همه آنها به شدت از کمبود سوخت رنج میبرند و خلبانان زمان آموزش اندکی در هوا دارند. سیستمـهای دفاع هوایی کوریای شمالی بسیار قدیمی هستند و به حفظ تعداد زیادی از هواپیماهای An-2CoLT دهه 1940، تک موتوره و جنگنده 10 سرنشینه که برای الحاق نیروهای ویژه پشت خطوط دشمن مفید هستند، ادامه میدهد. جالب آنکه پیونگ یانگ تعدادی هلی کوپتر MD-500 ساخت امریکا دارد که گمان میرود از طریق دور زدن تحریمـهای بینالمللی آنها را خریداری کرده باشند. در رژه سال 2013 میلـادی این هلیکوپترها به نمایش گذاشته شدند.
نیروهای ویژه
در گزارش اخیر کنگره امریکا تعداد دقیق نیروهای ویژه کوریای شمالی ذکر نشده است. برآوردها بسیار متفاوت هستند اما در جایی آمده است که این کشور 180 هزار نیرو دارد.
کوریای شمالی کاملـا آگاه است که نسبت به دشمنانش از نظر نظامی ضعیفتر، از نظر فنی پایینتر و از نظر لجستیکی بسیار عقب است. اما این را نیز میداند که چطور از طریق تاکتیکهای نامتقارن که شامل پنهان کاری، غافلگیری و تمرکز بر اقدامات ارزان و قابل دسترسی با تاثیر شگرف است، این اختلـاف را جبران کرده و برابری ایجاد کند. عملیات نیروهای ویژه نیز جزو آنها هستند و نیروهای ویژه کوریای شمالی مجهزترین، مجربترین و با انگیزهترین لشکرها در ارتش خلق کوریا هستند. کماندوها میتوانند از طریق راههای هوایی یا دریایی وارد کوریای جنوبی شوند و پیاده از طریق تونلها از منطقه غیرنظامی شده عبور کنند. کوریای شمالی بر روی تواناییهای جنگ سایبریاش به شدت سخت کار میکند که یکی دیگر از تاکتیکهای نظامی نامتقارن و مهمـ محسوب میشود. گمان میرود کوریای شمالی تعداد زیادی پهپاد داشته باشد.
سلـاحهای اتمی و موشک
در گزارش اخیر کنگره امریکا به تعداد تسلیحات اتمی کوریای شمالی اشاره نشده است. برآوردها حاکی از آن است که کوریای شمالی 50 موشک بالستیک با برد 800 مایل، شش موشک KNO8 با برد 3400 + مایل، تعداد نامشخصی موشک تائه پودونگ 2 با بردی مشابه، یک موشک بالستیک که توسط زیردریایی پرتاب میشود و انواع موشکهای بالستیک کوتاه برد دارد.
کوریای شمالی مدعی است که شش جنوری سال جاری میلـادی یعنی یک روز پس از آنکه وزات دفاع امریکا این گزارش را منتشر کرد، نخستین بمب هیدروژنیاش را آزمایش کرده است.
این ادعا مورد مناقشه قرار گرفته اما شکی وجود ندارد که کوریای شمالی تسلیحات اتمی دارد و تکنیسینهایش برای ارتقاء کیفیت و کمیت این تسلیحات اتمی سخت در تلـاشند. مساله هشدار دهنده اصلی این است که آمادگی عملیاتی تسلیحات اتمی و موشکهای بالستیک کوریای شمالی قابل بحث است.
موانع اصلی پیونگ یانگ کوچک کردن کلـاهکهای اتمی برای نصب بر روی موشکها، آزمایش وسایل بازگشت به جو که باید آن را سوار بر یک موشک بالستیک بین قارهای به اهدافشان رساند و ارتقاء و آزمایش دقت و اعتبار زرادخانهها است. موشک بالستیک تائه پودونگ 2 کوریای شمالی مدل نظامی شده راکتی است که هشت فبروری سال جاری میلـادی به همراه یک ماهواره پرتاب شد. کوریای شمالی باید همچنان نشان دهد که یک موشک بالستیک بین قارهای کارآمد با بردی بیش از 3418 مایل دارد.
تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی
این یک علـامت سوال است. وزارت دفاع امریکا مدعی است پیونگ یانگ به تحقیقات و ساخت هر دو سلـاح ادامه میدهد و ممکن است از آنها استفاده کند اما در ارزیابیهای اخیرش هیچ جزئیاتی را درباره سلـاحهای بیولوژیکی مطرح نکرده است. گفته میشود که پیونگ یانگ احتمالـا انباری از گازهای اعصاب، خردل و گازهای شیمیایی سمی دارد که توسط خمپارههای توپخانهای یا موشکهای بالستیک حمل میشوند. کوریای شمالی یکی از امضا کنندگان کنوانسیون تسلیحات شیمیایی نیست و نیروهایش در محیطی آلوده برای مبارزه آموزش میبینند.)
انتهای مطلب
|
Tweet |