وضعیتی که در منطقه شاهدیمـ بسیار خطرناک‌تر از جنگ افغانستان است. حتی بدتر از جنگ ویتنامـ و جنگ عراق - ایران. حتی بدتر از جنگ یوگسلـاوی و کشتار رواندا. طوفانی سیاه و ویرانگر منطقه را در نوردیده است.
به گزارش انصار، الحیات نوشت: وضعیتی که در منطقه شاهدیمـ بسیار خطرناک‌تـر از جنگ افغانستان است. حتی بدتر از جنگ ویتنامـ و جنگ عراق - ایران. حتی بدتر از جنگ یوگسلـاوی و کشتار رواندا. طوفانی سیاه و ویرانگر منطقه را در نوردیده است. نقشه‌هـا را پاره میکند و مرزهای بین المللی را از بین میبرد. دولت مرکزی را چند پارچه میکند و ارتش‌هـای غیور گذشته را به ارتش‌هـای مذهبی کوچک فعال و متحرک تبدیل میکند. میلیون‌هـا نفر را وادار به مهاجرت میکند و اقلیت‌هـا را از ریشه بر میکند. جنگ‌هـای داخلی از مرزها گذشته اند. و خلـاء را مبارزان سنگدلی پر کرده اند که از غارها تازه سر برآورده اند. سرها بریده اند و هویت جسدها ناشناس است. شهرها با خاک یکسان شده اند. کشته شدگان هیچ دفاع و سرپناهی ندارند. هیچ کس همـ به داد آنها نمی رسد.
ما در راه فاجعه نیستیمـ. درگیر آن هستیمـ. فاجعه‌ای که نوید قربانیان بیشتری را میدهد. گویا قرار است افراد بیشتری تکه تکه شوند و فقر و تروریسمـ و تلـاش برای قتل عامـ همچنان ادامه یابد. همین کافی است که نگاهی به افراد گرفتار در کوه‌هـای سنجار فراری از دست داعش بیندازیمـ تا به عمق فاجعه پی ببریمـ. هواپیماهای امریکایی به طرف آنها آب و غذا پرتاب میکنند که از گرسنگی و تشنگی نمیرند. و این همه در عراقی رخ میدهد که بر روی دریایی از نفت خوابیده است. و به این شکل است که برای خود و جهان تراژدی میسازیمـ. برای خروج اشغالگر جشن میگیریمـ و بعد از چند سال دست به دامن آن میشویمـ که یا با بمباران‌هـای هوایی اش به داد ما برسد یا با بشکه‌هـای آبش.
مردمـ کشته و آواره میشوند در حالی که کوردلـان مساجد و ولـایت‌هـا را ویران میکنند، ثروت‌هـا را به تاراج میبرند و شب طولـانی فراگیر را به وجود میآورند. تندروها بیش از یک جا فرصت تصمیمـ را ربودند. اهمال تصمیمـ گیران در همه جا راه را برای کوردلـان هموار کرد. شکستی آشکار برای طرح ساخت یک کشور. آن همـ در سایه نهادها و قانون. از این فراتر مکاتب و دانشگاه‌هـا همـ شکست خوردند.
ما بر لب پرتگاهیمـ اما هر کدامـ به طریقی مختلف. هر وقت دریچه‌ای برای خروج مییابیمـ به پرتگاهی جدید میافتیمـ. برای همین درگیری برای ما برچسب سرنوشت ساز به خود میزند. تلـاش‌هـای افراد معتدل ناکامـ میماند و منطقه به سمت جهنمی که میتواند آن را به سال‌هـا و دهه‌هـا به عقب باز گرداند، میلغزد. این جنگی برای همه کشورها، شهرها و جوامع است. همه نهادهای دینی و همه خانه‌هـا. باید تاریکی را بزداییمـ و وضعیت مردمـ را بهبود بخشیمـ و آنها را از طناب دار دور کنیمـ. باید همه آنها را از فاجعه‌ای که در پیش است بدون هیچ عذر و بهانه‌ای نجات دهیمـ.
باراک اوباما در گفت وگو با توماس فریدمن بسیار روشن صحبت کرد. به طور تلویحی گفت ما برای خدمت به شما کار نمی کنیمـ. ما قدرت آن را نداریمـ که سرپوشی بر خطاها و اشتباهات شما بگذاریمـ. ما سلـاح هوایی برای شیعیان و کردها نداریمـ. اگر خواستید خرابی‌هـای کشورتان را بسازید کمکتان میکنیمـ به شرطی که خود را از منطق برنده و بازنده دور کنید. هیچ راه دیگری برای کشورهایی که با ترکیب‌هـای قومیتی متعدد زندگی میکنند، وجود ندارد. تنها راه برخورد در میانه راه است. در چارچوب دولت و نهادهای آن.
نمی توان منطقه را از خارج نجات داد. امریکا میتواند ناخن‌هـای (داعش) را کوتاه کند یا انگشت‌هـایش را قطع کند. اما این تنها اهالی منطقه هستند اگر راه منطق در پیش بگیرند میتوانند از تولد داعش و برادرانش جلوگیری کنند. این تنها مسئولیت کشورهای اصلی منطقه است.
در این جا به نشست عربستان - مصر فکر میکنمـ. ما درباره دو کشوری صحبت میکنیمـ که وزنه عربی و اسلـامی و بین المللی دارند. دو کشوری که نمی توانند رهبری ثبات و اعتدال را به منطقه باز گردانند بدون این که نقشی اصلی در آن ایفا نکنند. روشن است که عربستان مورد هدف کوردلـان و افراط گرایان و تحول خواهان منطقه‌ای است. مصر همـ خوب میداند که ثبات و نقش آن با آتشی که در مرزهایش برافروخته شده است و میرود به داخل خاکش امتداد یابد هدف قرار گرفته است.
در همین چارچوب است که میتوان پیامـ ملک عبدالله را در پی حوادث مصر فهمید. همچنین پیامـ اخیر علما و شهروندان عربستانی را. در همین چارچوب است که به ارتش لبنان یک میلیارد دالر کمک میشود تا بتواند در مهار تروریسمـ که تلـاش دارد از شهر عرسال به قلب لبنان نفوذ کند، رهایی یابد. و در سایه همین اعتدال و حمایت از نهاد نظامی در مبارزه با تروریسمـ است که سعد حریری تصمیمـ میگیرد به لبنان بازگردد.
خروج از جهنمـ امکان پذیر است اگر تصمیمـ بگیریمـ به جای رویارویی به فکر همکاری بیفتیمـ. و این شامل همه گروه‌هـا و کشورها میشود. اگر توافق کنیمـ در برابر افراط بایستیمـ و بر آن پیروز شویمـ. اگر قرار باشد به این حقیقت برسیمـ که برای اقلیت‌هـا همـ در میانمان جایی هست.
نه برای شیعیان عراق جایی امن‌تـر از عراق باثبات وجود دارد حتی اگر با کشوری خارج عقد اخوت بسته باشند و نه برای سنی‌هـا و کردها. نه برای علوی‌هـا جایی امن‌تـر از سوریه باثبات حتی اگر با کشوری خارج از سوریه عقد اخوت بسته باشند، وجود دارد و نه برای سنی‌هـا و کردها. نه برای شیعیان لبنان با وجود عقد اخوت با خارج جایی بهتر از لبنان برایشان یافت میشود نه برای سنی‌هـا. نباید بگذاریمـ روزی مشابه اتفاقی که برای ایزدی‌هـا در کوه‌هـای سنجار افتاد برای لبنانی‌هـا بیفتد. در این میان نقش ایران بسیار مهمـ است. ایران میتواند بهترین گزینه برای همکاری کشورهای دیگر در رویارویی با داعش و افراط باشد.
بازگشت به اعتدال و نقشه و منطق مشارکت تنها راه برای خروج از نیمه راه تاریک منتهی به پرتگاه و شنا در دریای خون ظلمات است.
|
|
Tweet |
بالـا