زمان را چه امری موهومـ بدانیمـ و چه امری حقیقی، تردیدی نیست كه تنظیمات و تقسیمات آن اعتباری است. از ثانیه گرفته تا سال، تا سال‌هـای جهانی كه مورد باور قایلـان به ادوار و اكوار است همه متكی به لحاظ و اعتبار آدمیان هستند. امّا همین وجه اعتباری اگر با یكی از حقایق هستی پیوند بخورد؛ عمق و معنایی الهامـ بخش خواهد یافت.

نامـ پیامبر اعظمـ(صلّی اله علیه و آله و سلّم) به رغمـ همه‌ی تبلیغات منفی دشمنان و به رغمـ بد مسلمانی ما پیروان آن حضرت همواره خطور دهنده و تداعی بخش اخلـاق كریمه یا همان مكارمـ اخلـاق است، همچنان كه آن گرامی پس از قرآن كریمـ، برترین محور یگانگی و همبستگی امت واحده‌ی اسلـامـ است. رحمت و رأفت نبوی در كنار وحدت و ألفت اسلـامی از بزرگ ترین سرمایه‌هـای اسلـامی است كه امروزه بیش از هر زمان دیگری مورد تهدید قرار گرفته است.

دشمنان قسمـ خورده‌ی اسلـامـ و متحجران تكفیری به ظاهر مسلمان همه در یك نقطه تلـاقی كرده و به تفاهمـ رسیده اند و آن مشوّه ساختن چهره‌ی رحمانی اسلـامـ و متزلزل كردن اركان همبستگی مسلمانان است. تأسی به پیامبر اعظمـ(ص) میطلبد كه ما مسلمانان همـ در رفتارهای فردی و همـ در كنش‌هـای اجتماعی به اخلـاق نبوی كه همان اخلـاق الهی و قرآنی است آراسته شویمـ و از هر حركتی كه به مرزبندی‌هـای دروغین میان امت یگانه‌ی اسلـامی دامن میزند بپرهیزیمـ.

و البته روشن است كه همـ تخلّق به آرایه‌هـای اخلـاقی و همـ تعلّق خاطر به پایه‌هـای همبستگی اجتماعی بدون توفیق الهی و بدون ریشه‌هـای عمیق و پایای درونی و ایمانی ممكن نیست. باید از عمق جان به مبدأ هستی كه منشأ روایی اخلـاق است باورداشت وگرنه بدون ایمان نمی توان اخلـاق شایسته و پایدار را انتظار كشید و نیز بدون رقّت قلبِ ناشی از توجه دایمی به خدا كه انانیت آدمی را از بُن میسوزاند نمی توان گرایش‌هـای همگرایانه و جمع گرایانه‌ی جدّی و عمیق را به انتظار نشست.

آدمی اگر به جای فرو رفتن در خود و در بسته‌هـای فكری خود ساخته در حقیقت الـاهی و در ارزش‌هـای دینی و معنوی ذوب شود می-تواند به دیگران نگاهی رحمانی داشته باشد. این نگاه نه تنها به همدلی ما با عمومـ مسلمانان كه به پاس داشتن كرامت انسانی همه‌ی انسان‌هـا میانجامد. به تعبیر امیر مؤمنان7: مردمان دو گروهند یا برادر دینی تو یا همتای تو در آفرینش([1]) و طبعاً همه دارای حرمت و كرامت انسانی.

برای درآمدن در جرگه‌ی اهل ایمان و برای تقرب جستن به یقین مؤمنانه هیچ راهی چون یاجز عبادت نیست: و پروردگارت را عبادت كن تا تو را یقین در رسد.([2]) و ماه رجب آغاز دوره‌ی ویژه‌ی عبادت و عبودیت است. ندای این الرّجبیون متوجه كسانی است كه این روزها را به جدّ میگیرند و به عبادت میگذرانند و قدمـ به قدمـ آماده‌ی مناجات با پروردگار خویش آن همـ از نوع مناجات شعبانیه و سرانجامـ ورود در ضیافت الهی در ماه مبارك رمضان میشوند.

در میان نسخه‌هـای متعددی كه ادیان و مكاتب گوناگون برای رهایی آدمی از ضعف‌هـا، كاستی‌هـا، سستی‌هـا و آشفتگی‌هـا میپیچند نسخه‌ی اسلـامی، نیل به ایمانِ توأمـ با بصیرت است كه برای احراز و تثبیت آن باید به عبادت با همه‌ی ابعاد و انواعش روآورد. كمال اخلـاقی و همبستگی اجتماعی از كمترین دستاوردهای ایمان و عبادت است. بنگریمـ سخن دل انگیز الهی را در وصف یاران پیامبر كه در كنار مهرورزی متقابل میان ایشان به عبادت پیشگی آنان اشارتی بلیغ نموده است:

محمد پیامبر خداست و كسانی كه با اویند نسبت به كافران [= معاندان] سخت گیر و با همدیگر مهربانند. ایشان را در حال ركوع و سجود میبینی، در حالی كه جویای لطف و خشنودی خدا هستند. نشان اینان در چهره‌هـایشان بر اثر سجود [نمایان] است. این مَثل ایشان است در تورات، و مَثل آنان در انجیل چون كِشته‌ای است كه جوانه‌ی خود را برآورده و آن را مایه داده است تا ستبر شود. پس بر ساقه‌هـای خود استوار گردد.([3])

پی‏نوشت‏ها:

 [1]. نهج البلـاغه، نامه‌ی 53.

[2]. حجر 15: 99.

[3]. الفتح 48: 29.

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	نماد صف آرایی جبهه ایمان
	روز قدس اِکسیر آزادی اولین قبله مسلمانان جهان
	یک بشقاب گوشت برادر مرده!/ قسمت اول
	چشمـ کور غرب در برابر مظلومیت فلسطین
	حکومت علوی، راه نجات ملل مسلمان از انحطاط
	«غده سرطانی اسرائیل»؛ رژیمـ صهیونیستی از فلسطین به کدامـ نقطه دنیا فرار خواهد کرد؟ /قسمت اول
	شهادت أمیرمؤمنان حضرت امامـ علی علیه السلـامـ به روایت استاد شهید مطهری
	اینجا کسب قدرت هدف نهایی‌است!
	چرا از فلسطین حمایت میکنیم؟
	علی، اسوه عدالت پیشگان