نویسنده: اسماعیل باقری
حقیقتا سومین دور انتخابات ریاست جمهوری افغانستان سرنوشت‌ساز است چرا كه پس از 13 سال از حكومت‌داری حامد كرزی و حضور نیروهای امریكا و ناتو، قرار است برای اولین بار انتقال قدرت در افغانستان بصورت مسالمت‌آمیز شكل بگیرد و همچنین بخش عمده‌ای از نیروهای امریكایی و ناتو از این كشور خارج شوند.
برخی از ویژگی‌های این دوره از انتخابات نظیر تامین امنیت انتخابات توسط نیروهای داخلی بدون نیروهای خارجی، شركت تمامی گروه‌های سیاسی و اپوزیسیون در این انتخابات و حتی حمایت حزب اسلـامی حكمتیار از آن، مهار تهدیدات طالبان و حضور حماسی تمامـ اقشار مختلف جامعه در رای‌دهی و به نوعی مشروعیت‌دهی به دولت آتی افغانستان و... نشان داد كه روند سرنوشت‌سازی افغانستان توسط مردمـ افغانستان و با شركت در انتخابات آغاز شده است.
به هر حال حضور پرشور مردمـ در انتخابات ثابت كرد كه طالبان به عنوان مهمـ‌ترین تهدید كننده و مخالف دولت افغانستان كه عمدتا از سوی آی‌اس‌آی، استخبارات عربستان و طالبان پاكستان پشتیبانی می‌شود، نه تنها نتوانست در روند برگزاری انتخابات چالش جدی ایجاد كند، بلكه جایگاهی در میان مردمـ افغانستان ندارد. هر چند بخش عمده‌ای از واجدین شرایط رای‌دهی در مناطق تحت تسلط طالبان نتوانستند در انتخابات مشاركت كنند یا مشاركت‌شان كمـ‌رنگ بود، اما با این‌حال، حماسه و شور و شوق مردمـ افغانستان نشان داد طالبان هر چقدر همـ بخواهد تهدید كرده یا فشار وارد كند، مطمئنا این‌بار پایدار نخواهد بود. البته باید گفت كه حامیان این گروه تروریستی ساكت نخواهند بود.
شركت تمامی گروه‌های سیاسی و حتی حزب اسلـامی حكمتیار از انتخابات و پشتیبانی از قطب‌الدین هلـال بطور مستقیمـ و غیرمستقیمـ، نشان داد كه طالبان تنها برهمـ‌زننده داخلی حاكمیت و استقلـال افغانستان، بیش از آن كه مستقل باشد، پیرو سیاست‌های زیاده خواهانه برخی از كشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی است. به گفته مهندس مصباح‌زاده "اغلب تحلیگران تلـاش می‌کنند حضور گسترده و فراتر از انتظار مردمـ در پای صندوق‌های رأی را تنها (نه) مردمـ به راه و رسمـ طالبان قلمداد کنند، در حالی که این مشارکت گسترده با وجود تهدیدهای شدید امنیتی پیامی همـ برای امریکا و غربی‌ها داشت و آن این که اگر فرصت داده شود مردمـ افغانستان بدون حضور نیروهای خارجی می‌توانند از خود دفاع نموده و سرنوشت‌شان را بطور دموكراتیك و صلح‌آمیز تعیین کنند".[1] به هر حال جدا از پیروزی هر یك از نامزدان انتخاباتی، حضور مردمـ در انتخابات پشتوانه بزرگی برای مشروعیت دولت آینده محسوب می‌شود و همین امر می‌تواند زمینه‌ای برای مبارزه و مواجهه جدی با طالبان تلقی شود، حال این طالبان خواهد بود كه انتخاب خواهد كرد كه به جنگ ادامه دهد یا در مذاكرات صلح شركت كند.
در این دوره از انتخابات گروه طالبان ادعا کرد که در روز انتخابات بیش از 1000 حمله را به مراکز رای‌گیری سازماندهی كرده است، اما طبق گفته محمدعمر داوودزی وزیر داخله افغانستان، در روز شنبه 16 حمل روز رای‌گیری، در مجموع 140 حمله در 12 ولـایت کشور از سوی طالبان صورت گرفت كه عمدتا مهار گردید. تعداد تلفات نیروهای امنیتی 16 نفر (9 نفر پلیس و 7 نفر از ارتش ملی) بوده است، ولی 89 نفر از شبه‌نظامیان طالبان کشته شدند.
باید افزود حدود 953 حوزه انتخاباتی در روز انتخابات بسته ماند که از این تعداد حدود 396 مرکز بر اساس مسائل امنیتی، تعداد 355 حوزه دیگر به علت امکان تقلب مسدود شد و علـاوه بر آن 205 سایت دیگر نیز به دلـایل گوناگون تعطیل شد. البته در 16 ولـایت حوزه‌های انتخاباتی با کمبود برگه‌های رأی مواجه شده و هزاران نفر از دادن رأی در غرب شهر کابل، شمال شهر کابل، هرات، مزارشریف، بامیان، دایکندی، بلخ، بدخشان، تخار، بغلـان، سمنگان، سرپل، غزنی و... محرومـ شدند.[2] استفاده از کارتهای جعلی در 4 ولـایت و دستگیری افراد متقلب توسط نیروهای امنیتی، توزیع نامناسب کارت و اوراق رأی‌دهی، تأخیر در زمان شروع رأی‌دهی و رسیدن اوراق رأی، کمبود مراکز رأی‌دهی در برخی ولـایات، کسانی که بیش از یک بار رای می‌دادند، فساد و فشار زورمندان بالـای مردمـ، شمارش آرا در حوزه‌های رأی‌گیری و... از جمله تخلفات صورت گرفته در این انتخابات بود.
با وجود این نواقص و كمبودها، شرکت هفت میلیون نفر از دوازده میلیون نفر واجدین شرایط رای‌دهی در انتخابات، نه تنها یك دستاورد بزرگی محسوب می‌شود بلكه نشان داد عزمـ ملی مردمـ افغانستان در استقرار صلح و ثبات در کشور و عبور از بحران و طالبان بسیار جدی است و اگر دخالتهای و توطئه‌های پنهان و آشكار نیروهای خارجی وجود نداشته باشد، این مردمـ فارغ از هر قومـ، طایفه و مذهبی، متحدانه و یكپارچه در تعیین سرنوشت‌شان مشارکت نموده و مسالمت‌آمیز زندگی خواهند كرد.
[1]. برگرفته از سایت پیامـ آفتاب، مهندس محمدباقر مصباح‌زاده، "حماسه ملت افغانستان در انتخابات ریاست جمهوری"، 17/1/93
[2]. افغان‌پیپر، 17/1/93، (http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=69640)
|
|
Tweet |
بالـا