امامـ خمینی (ره) با نامگذاری (روز قدس) به دنبال (بومی سازی) مبارزه بااشغالگران در درون فلسطین و (جهانی سازی ) قضیه فلسطین در خارج جهت فراهمـ کردن زمینه‌هـای تشکیل دولت فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین و رهایی قدس شریف بودند.
روز 16 اسد سال 1358 کمتر از یک سال از پیروزی انقلـاب اسلـامی در ایران میگذشت و اخباری مبنی بر شروع دور تازه‌ای از جنایات بی‌رحمانه رژیمـ اشغالگر صهیونیستی در بمباران جنوب لبنان به گوش میرسید. امامـ خمینی (ره ) پیامـ تاریخی خود را صادر فرمودند:
بسمـ‌ا... الرحمن الرحیم
(من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودمـ، که اکنون این روزها به حملـات وحشیانۀ خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است، و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی، پیاپی خانه و کاشانۀ ایشان را بمباران می‌کند. من از عمومـ مسلمانان جهان و دولتهای اسلـامی می‌خواهمـ که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به همـ بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‌کنمـ آخرین جمعۀ ماه مبارک رمضان را که از ایامـ قدر است، و می‌تواند تعیین کنندۀ سرنوشت مردمـ فلسطین نیز باشد، به عنوان (روز قدس) انتخاب، و طی مراسمی همبستگی بین‌المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردمـ مسلمان اعلـامـ نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم).
اهداف غائی
معمار کبیر انقلـاب اسلـامی در ایران بعدها پس از صدور این فرمان سیاسی- تاریخی در مناسبت‌هـای مختلف به تشریح زوایای این نامگذاری پرداخته و هدف غائی از آن را رهایی قدس شریف (اولین قبله مسلمانان جهان) از چنگال اشغالگران صهیونیست و تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین عنوان نمودند. امامـ(ره) در واقع با این اهداف به دنبال بومی سازی رویارویی فلسطینی‌هـا با اشغالگران صهیونیست و جهانی سازی قضیه فلسطین بود. چه اینکه تا آن زمان رهبری مبارزه با اسراییل را حکامـ عرب در اختیار داشتند و از دیگر سو قضیه فلسطین در صحنه جهانی به لطف بایکوت خبری رسانه‌هـای جهان موضوعی ناشناخته بود. و لذا چنانچه هریک از این دو مولفه یعنی قدرت یابی توان مردمی در درون فلسطین و آگاهی افکار عمومی جهانی از واقعیت‌هـای درونی فلسطین موازی همـ حرکت کنند در واقع همـ تشکیل دولت فلسطینی محقق خواهد شد و همـ ازادی قدس شریف.
راهبردها
گیرندگان پیامـ تاریخی امامـ دو طیف از توده ملت‌هـا بودند یکی فلسطینی‌هـای تحت اشغالگری اسراییل ودیگری ملت‌هـای مسلمان و آزادیخواهان غیر مسلمان. راهبرد روز قدس دعوت از مردمـ برای حضور در صحنه بود. از این روست که بلـافاصله پس از نامگذاری روز قدس شاهد شکل گیری گروههای مبارز مردمی علیه رژیمـ اشغالگر قدس در درون سرزمین‌هـای فلسطینی هستیمـ. امری که تا آن زمان بیسابقه بوده و عمده گروههای مبارز فلسطینی در خارج از مرزهای فلسطین به مبارزات خود علیه صهیونیستها ادامه میدادند. شکل گیری جنبش‌هـایی نظیر جهاد اسلـامی فلسطین و جنبش مقاومت اسلـامی فلسطین (حماس) لبیک آشکار فلسطینی‌هـا به ندای تاریخی امامـ است. به دنبال این رویداد، انتفاضه نخست فلسطینی‌هـا موسومـ به انتفاضه سنگ با محوریت مردمـ حاصل میشود و از این پس محور اصلی رویارویی با اشغالگران اسراییلی نه گروههای چپ و راست و ملی گرا و کمونیست و سوسیالیست بلکه توده ملت فلسطین قرار میگیرد.
به برکت همین حضور و افشای ماهیت اشغالگری صهیونیست‌هـا توده ملت‌های جهان نیز توجه‌ای ویژه به قضیه فلسطین دارد. همبستگی‌هـای جهانی نسبت به قضیه فلسطین به برکت همین حضور حاصل شده است و تقریبا در کمتر نقطه‌ای از جهان میتوان تجمعی ندید که در همدردی با ملت فلسطین برپا نشده باشد.. این روزها کمتر کشوری در جهان وجود دارد که با تشکیل دولت فلسطینی موافق نباشد لیکن اختلـاف‌هـا بر سر ماهیت این دولت است نه اینکه فلسطینی‌هـا آیا باید دولت داشته باشند یا نه؟ اختلـاف در این است که دولت فلسطینی آیا باید در کنار (دولت اسرائیل) بنا شود یا به تنهایی؟ امری که مقاومت مردمی فلسطین هرگز نمی پذیرد بلکه خواهان تشکیل دولت فلسطین در سرزمین تاریخی فلسطین است.
نزدیک شدن جغرافیایی دو راهبرد اصلی امامـ یعنی بومی سازی مبارزه با اشغالگران در درون فلسطین و جهانی سازی قضیه فلسطین که این روزها در برپایی تجمعات همبستگی گسترده با فلسطینیان در پنج قاره دنیا نمود یافته است حلقه محاصره علیه صهیونیستها را روز به روز تنگ‌تـر کرده و فلسطینیان را آرامـ آرامـ به آرمان اصلی خود یعنی رهایی قدس شریف نزدیک می‌کند.
نویسنده: مهدی شکیبایی
|
|
Tweet |
بالـا